1934’de Soyadı Kanunu sonrasında birçok aile yaptıkları mesleklerden aldılar soyadlarını. Ancak şimdi bu mesleklerin birçoğu kayboldu ve soyadlarının manası anlaşılmaz oldu.
Kaybolan ya da azalan mesleklerden aldığımız soyadlarımız:
• Abacı: Kıl dokumadan “aba” yapan. Aba; bir çeşit üst giyim, yarım palto.
• Bekereci: İplik eğiren çıkrık iğlerine geçirilmiş olup, iğin süratle döndürülmesini temin eden, boynuzdan yapılmış dişli makara
• Bizci: Kavaflıkta kullanılan sivri delme aleti
• Çerçi: Köylerde,mahallelerde gerek takasla,gerek parayla mal satan.
• Çilingir: Hafif,İnce işler yapan demirci,sonradan anahtarcı anlamı yüklendi
• Çulha, çuha, çuhadar, çukadar: Pamuklu kumaş dokuyan
• Dülger: yapıların kaba ağaç işlerini yapan usta.
• Habbapcı: Takunya,ağaç terlik yapan.
• Hamutcu: Koşum hayvanlarının boynuna geçirilen ve araba kollarına tesbit edilen deri kaplı koşum takımı yapan.
• Harat: Ağaç torna işi yapan
• Hasırcı: Sapı hasır, zembil, ip yapmakta, semer yastık doldurmakta ve dam örtmekte kullanılan bir çeşit saz (kamış) dan bu işleri yapan meslek erbabı.
• Havcarcı: Deri tabaklamak için kullanılan sumak yaprağı işi yapan.
• İncenacar: İnce marangoz,mobilya işlerini yapan.
• Kabalcı: Tarla işlerinde götürü olarak çalışan, götürü alış veriş yapan.2. Kira ile bağda oturan kimse
• Kanavetci: Yer altındaki su kanallarını yöneten ve temizleyen
• Kasarcı: Dokuma yapıldıktan sonra veya iplikken beyazlaştırma işini yapan.Kasar ,klor yani günlük kullanımda çamaşır suyu .
• Kavsara: İslam mimarisinde,dini ve sosyal yapıların “taçkapı”,”mihrap” gibi yerlerinde bulunan yarım kubbeye benzeyen,üst bölüm.
• Kazaz: Ham ipeği iplik ve ibrişim durumuna getiren kimse.
• Kervancı: Kervan sahibi veya kervan güden kimse.
• Kileci: Buğday,arpa gibi ürünleri hacmen ölçme kabı yapan.
• Kirişçi: Kiriş hayvan bağırsağından yapılan sağlam bir ip.Ayakkabıcılıkta,ok atılan yayda ve müzik aletlerinde kullanılır.Kirişci de bu ipi yapana denir.
• Köşger: Kunduracı, yemenici, kundura onarıcısı.
• Külekci: Tahtadan kap yapan.Yoğurt,tuz,dut kabı
• Masereci: Aslı “muhasara”dır.Anlamı; kuşatma,çevirme,abluka altına alma.Buradaki soyadı muhasara zamanında kullanılan ,ortak yemek pişirilen büyük kazan anlamında “muhasara kazanı yapımcısı” veya “muhasara zamanında yemek işini düzenleyen “anlamındadır.
• Mıhçı: Çivi yapan
• Mutaf: 1. Keçi kılından hayvan çulu, yem torbası vb. dokuyan kimse. 2. Keçi kılından dokunmuş veya örülmüş çul, çuval, yem torbası vb. şey
• Nacar: Marangoz
• Oturakcı: 1. Eski eşya satan, bitpazarı tüccarı. 2. Gezgin satıcı, çerçi.
• Pineci: Pine : Çarıkların, yemenilerin altına vurulan kösele parçası.
• Saraç: İşlenmiş deriyi,kesip biçip yapılacak ürüne göre şekil veren.
• Savan: Pamuk ipliğinden yapılan kalınca kilim, çul.
• Semerci: At,eşek için semer yapan.
• Sepici: post vbyi kullanabilecek duruma getirmek için uygulanan işlemlerin tümü, tabaklık
• Sepin: 1- Çeyiz, kalın 2- Yaygın, yayık
• Yemenici: Yemeni ( deri ayakkabı ) yapan.
